پسر قصه گفت
دختر باور کرد
کودک سر راه ماند.
روزگار غریبی است !
یکی در آبپاش گلاب دارد
یکی در گلاب پاش، آب هم ندارد!
آنقدر سردم
که هر بار گریه می کنم
از چشمانم برف می بارد
این دنیای لعنتی عشق هم دارد ! ؟
نمی بینی نام مجنون را بر بیدی نهادند که با باد هر هوسی می لرزد...
احساس درختی را دارمکه در مسیر کارخانه ی چوب بری قرار گرفته است...
گمشده این نسل، اعتماد است نه اعتقاد. اما افسوس، که نه بر
در عشق، پارادوکسی وجود دارد که دو تبدیل به یک میشود و همچنان دو باقی می ماند.
هرگاه صعود میکنم توسط حیوانی به نام خویشتن سقوط میکنم.
سنگفرش های جهنم از جنس انسانهای دلسوز است!
خدایا ...معذرت ...کمی دور شو ...آخر همه می گویند که تو از مژه به چشم نزدیکتری ...می ترسم این اشک های ِ همیشگی ،بیایند و تو را هم خیس کند ... !
امام زمان آمدنی نیست ، بلکه آوردنی است. "
سخت ترین فعلی که برایت به سادگی صرف کردم …. عمرم بود
این روزها من خدای سکوت شده ام خفقان گرفته ام !
تا آرامش اهالی دنیا خط خطی نشود
یا صاحب الزمان
داستان یوسف را گفتن وشنیدن به بهانه ی توست
شرمنده ایم
دکتر پای نسخه ام بنویس "ممنوع ملاقات"
بگذار تنهاییم دلیل پزشکی داشته باشد . . .
اشتباه من املایی بود،من فقط اورا همدرد نوشتم.گویا او هم،درد، بود...
زندگی هیچوقت "اندازه " تن ما نشد حتی وقتیکه "خودمان" بریدیم و دوختیم...